Donostia el municipio que menos recicla de Gipuzkoa

 Estos días se han dado a conocer los datos de la gestión de los residuos sólidos urbanos en Gipuzkoa correspondiente a 2023  y, en lo que a Donostia respecta, la noticia es que no hay noticia. Su porcentaje de recogida selectiva apenas alcanzó el 41,33%, de modo que sigue siendo la localidad guipuzcoana que menos recicla con diferencia, y, además, nos atreveríamos a decir que esa diferencia es cada vez mayor.

Es lógico, porque el gobierno municipal dice que le “preocupa” el problema, marea la perdiz, hace como que hace, pero, en la práctica, lleva años negándose expresamente a adoptar ninguna medida que impulse sustancialmente la recogida selectiva . Y, si haces lo mismo una y otra vez, no puedes esperar resultados diferentes.

LOS DATOS

Este cuadro muestra el porcentaje de recogida selectiva en 2022 y 2023 en los distintos municipios que constituyen la Mancomunidad de San Marko:

RECOGIDA SELECTIVA DE RESIDUOS EN SAN MARKO POR MUNICIPIOS (%)
	2022	2023
Astigarraga	75,43	74,69
Donostia	41,04	41,33
Errenteria	58,30	56,79
Hernani	77,60	77,04
Lasarte-Oria	44,06	47,58
Lezo	65,30	64,88
Oiartzun	72,71	72,45
Pasaia	48,97	47,41
Urnieta	68,87	70,02
Usurbil	84,79	84
San Marko (media)	49,45	49,60

Fuente: Diputación Foral de Gipuzkoa. Entre los datos de la Diputación y los de la propia mancomunidad suele haber pequeñas diferencias que no alteran la lectura.

Este otro nos muestra el porcentaje de recogida selectiva en Gipuzkoa en 2022 y 2023 por mancomunidades:

RECOGIDA SELECTIVA DE RESIDUOS EN GIPUZKOA POR MANCOMUNIDADES (%)
	2022	2023
Debabarrena	52,27	51,31
Debagoiena	73,58	71,41
San Marko	49,45	49,60
Sasieta	76,04	76,13
Tolosaldea	69,08	68,91
Txingudi	50,82	50,96
Urola Erdia	66,88	67,22
Urola Kosta	65,57	64,78
Gipuzkoa (media)	57,39	57,16

Fuente: Diputación Foral de Gipuzkoa.

Lehenengo taulari erreparatuta, erraz ikusten da Donostiak jarraitzen duela izaten San Markon gutxien birziklatzen duen herria. Iaz orain dela bi urte baino hamarren batzuk gehiago bildu ziren gaika, baina datorren urtean gutxiago ere izan daitezke, hazkunde minimo hori ez dagoelako neurri estrukturalekin lotuta, hau da, ez da zerbait desberdina egin izanaren ondorio. Eta arestian zergatik esan dugu Donostia ranking-eko azkena dela, eta, gainera, besteekiko aldea gero eta handiagoa dela. 

Beraz, Donostia da San Markon gutxien birziklatzen duen herria, baina, halaber, bigarren taulak ikus daitekeen bezala, San Marko da –Donostiako bilketa eskasaren ondorioz– Gipuzkoan gutxien birziklatzen duen mankomunitatea. Gipuzkoako batez bestekoa %57,16 da. Hau da, Donostia ia 16 puntu azpitik dago. Arestian esan bezala, Gipuzkoako herriek, orokorrean hartuta, 2020an lortu zuten Hondakin Legeak orain 2025erako ezarri duen %55eko helburua.

Gutxienezko %55 hori betetzea –“un minimo del 55%”, diosku Legeak– Udalaren ingurumen-politiken kotoiaren proba moduko bat da. Ingurumen-politikak ez dira etxeko hondakinetara mugatzen, noski, baina hain oinarrizko kontu batean gutxienezkoak ere betetzen ez badira, ingurumenarekiko konpromiso, garapen iraunkor, ekonomia zirkular, klima-aldaketaren kontrako borroka eta antzeko kontzeptu potoloen gaineko diskurtsoak itxurakeria baino ez dira, ez dute inolako sinesgarritasunik.